(το ανάμεσα)

Cavo Gallo, a Coron
Μεγάλο πάθημα της ανθρώπινης φύσης είναι η απόσταση που χωρίζει τη σιωπή από το θείο. Ο ποιητής, καταγραφέας του χάσματος μεταξύ Εκείνου και του Άλλου, απολαμβάνει τον ρόλο του.
Οι φτερούγες των αγγέλων (ως αξιακό σύμβολο) είναι μετωνυμία της ποιητικής δύναμης. Το σημαίνον και το σημαινόμενο της σιωπής είναι πυρήνας της θείας πρόνοιας. Κανένας δεν το αντιλήφθηκε -ούτε καν κάποιος Ρεμπό ή κάποιος Πεσσόα- για να περάσει στον οδυνηρό χώρο τού ανάμεσα. Η φιλοδοξία του Ικάρου και η γνώση του Δαιδάλου, η επιθανάτια περιέργεια του Οδυσσέα στη ραψωδία λάμδα αλλά και η διάβαση από το Καθαρτήριο στον Παράδεισο, δεν επαρκούν ώστε ν’ ανατρέψουν τούτη την αλήθεια.
Η σιωπή είναι επικίνδυνη όταν μεταμφιέζεται σε γραφή. Εξακολουθεί ν’ ακροβατεί: δαίμονας κακού ή νίκης; Τότε κινδυνεύει ο νους και δημιουργείται κίνηση από τις αντίρροπες δυνάμεις. Ωστόσο, το ανάμεσα παραμένει. Δεν προσδιορίζεται. Δεν είναι ορατό ούτε επαγώγιμο.

Commenti

5 pink flowers ha detto…
ενα ο ποιητής απολαμβάνει τορόλο του..τότε η ποίηση συντελείται και η απόλαυση είναι devoir faire σε αυτη τη δημιουργικη διαδικασια τα υπολοιπα δεν ειναι παρα οι γρατζουνιες της διαδρομης χρησιμες γιατι αφηνουν ιχνη να μην ξεχναμε απο που περασαμε...Καλά τι περιμενες μετα απο τετοιο ξενυχτι να γραψω κατι πιο ευφανταστο; Παντως αυτο σκεφτηκε εκει στο μεταιχμιο του υπνου και του ξυπνιου στο αναμεσα οποτε καλημερα
doctor ha detto…
Ο Ίκαρος φτάνει να είναι φιλόδοξος;
Δεν πρέπει να έχει και θράσσος και μάλιστα περισσό;

Καλώς σας βρήκα.

doctor
Unknown ha detto…
"Φωνάξτε τώρα
κι αφήστε την Αριάδνη να χαρίζει το μίτο της σε άλλους
λαβυρίνθους"
δ.α.
ioeu ha detto…
σιωπή, σιωπή, γιατί μιλάς?
ποια αυτιά να κλείσω?
ας μιλήσω...