'μῆνιν ἄειδε, θεά... >>> Στο Συμπόσιο Ποίησης της Πάτρας υπάρχουν πολλά μέτρα και άλλα τόσα σταθμά... >>> Τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής κάνουν ό,τι θέλουν, όσο και όποτε, ενώ οι λοιποί, οι μη προνομιούχοι του τετραημέρου, οφείλουν ν' ακολουθούν πειθήνια, ευπρεπώς, την τυπολογία του συμποσίου: ποιος μιλάει για ποιους, αποδιδόμενος χρόνος ομιλίας ή ευάρεστη υπέρβαση σε εισηγητές και λογοτέχνες κ.λπ. >>> Σωστόν εν μέρει >>> Το σχόλιο του υπογράφοντος πάντως ενόχλησε αρκετούς από τους παρευρισκομένους στη χθεσινή απογευματινή συνεδρία καθότι, λέει, δεν ζήτησε ειδική άδεια πέραν της εισήγησής του ώστε να λάβει δημόσιες απαντήσεις-τοποθετήσεις >>> Το σημαντικό όμως είν' αυτό που διακυβεύτηκε (εξ ου και τα χειροκροτήματα αναμεμειγμένα με κάποιες φωνές) >>> Το σχόλιο είχε ως εξής: >>> Με όλον τον σεβασμό προς την οργανωτική επιτροπή του συμποσίου, θέλω να προβώ σ' ένα σχόλιο ψέγοντας αυτή την επωφελή κατάσταση που εκκολάπτεται τα τελευταία 3-4 χρόνια με επίκεντρο τους εκκολαπτόμενους δημιουργούς... Δεν ξέρω τι σημαίνει νέος, πρωτοεμφανιζόμενος και οι λοιποί όροι, πάντως κατ' εμέ νέοι ποιητές είναι ο Γιώργος Σαραντάρης, ο Δημήτρης Καπετανάκης και ο Επαμεινώνδας Γονατάς... Το φαινόμενο πάντως, με τα συνεχώς αυξανόμενα βραβεία, τις εύκολες δημοσιεύσεις, την αχαλίνωτη δημοσιότητα, αποτελεί μια απευθείας αντανάκλαση της σύγχρονης μιντιακής ένδειας να βρει απεγνωσμένα αντικείμενο για να υφίσταται.. Ως εκ τούτου, δεν είμαι σίγουρος εάν όντως δημιουργούνται "παίδες εν καμίνω", όπως επιζητεί η Ποίηση, ή εάν παρέχονται μόνον "παίδες εν καλάμω"... >>> Σημειωτέον ότι το Συμπόσιο Ποίησης καθιέρωσε από το 2011 ένα ακόμη βραβείο "Πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή", με αμφίβολη ωφέλεια ή αποκαλυπτικό ενδιαφέρον...
Commenti